Aan de Mekongrivier
Door: Hera
20 November 2009 | Laos, Vientiane
Thakek-Xeno 105km
Xeno-Pakxong 65km
Pakxong-Khongxedon 110km
Khongxedon-Pakse 65km
In Thakek is het geen tour geworden. Die waren erg prijzig.. Maar, ik ben de volgende dag samen met een Linda (NL), Cy (Laos) en Laurens (Zwitserland) op de scooter (ik achterop! hihi) een deel van 'de Loop' gaan rijden. Een prachtige rit door het binnenland van Laos, met een aantal te bezoeken grotten aan de route. De eerste dag hebben we samen een prachtige grot bezocht. Die we, op eigen houtje, geheel doorkruist hebben.. water, modder, rotsen (we hadden van anderen gehoord dat dat mogelijk was). Het kostte wat schrammetjes, maar het was zeker de moeite waard. De volgende dag met alleen Linda teruggereden (de anderen gingen 3 dagen door) en nog 2 grotten bezocht. Een daarvan met heilig water met geneeskrachtige werking (eventjes de handen in gebadderd natuurlijk).
De avond voor mijn vertrek kwam er een fietser bij het guesthouse aan. Een Amerikaan, Warren. Met hem samen heb ik de afgelopen 3 dagen gefietst. Prachtige omgeving. Erg droog, en leeg. Vandaag weer bergen in het zicht en meer bomen. Het aantal tempels begint steeds meer toe te nemen en ik zie ook steeds mooiere. VEEL jonge monnikjes. Mannetjes van een jaar of 12. Ik hoop er binnenkort eens een te spreken. Ben benieuwd hoe dat leven is voor zo'n jongen. Als de familie weinig geld heeft gaat de jongste soms naar de tempel om monnik te worden. Ze krijgen dan les in Engels en Boedhisme. Ik denk er trouwens over om in Thailand een week ofzo een meditatie te gaan doen in een van de tempels...
Nog even over Laos. Ik ben teruggekomen van het idee dat (heel) Laos arm is. Er is een groot aantal mensen in Laos die het wat levensbehoeften betreft niet moeilijk hebben. Ze hebben een huis, eten (VEEL snoepkraampjes, overal!), tv's, stereo's. Het LIJKT wel overal arm, in vergelijking met het westen. Maar het is vooral een andere levensstandaard. En, als je fietst, de mensen die je ziet.. ze doen niets. Overal waar je komt zitten de mensen gewoon te zitten. Of ze hebben een winkeltje of eettentje en liggen daarbij in een hangmat. Ik weet dat een studie hier heel erg duur is. Maar je merkt ook dat er heel erg weinig initiatief in de mensen zit. Je moet ze geregeld haast van hun stoel af trekken als je wat te eten of een kamer wilt. In vietnam is iedereen druk in de weer, in stad en dorp, op het land, jong en oud, overal! En hier, zitten ze allemaal in de schaduw te suffen. Ik geloof dat de grote groep het wel goed vindt zo. En als dat zo is, kun je dat niet arm noemen lijkt me..alleen 'anders'. Als ik het verkeerd zie hoor ik het graag hoor.
Hier in Pakse is het 'backpackersguesthouse' helaas vol. Maar, heb wel alweer 2 anderen fietsers ontmoet. 2 jongens die elkaar ook tegen zijn gekomen en er moet ook nog ergens een meisje zijn. Morgen fiets ik met 1 of 2 van hen naar het Bolavenplateau. Daar schijnen prachtige watervallen te zijn. Dan nog een dag verder naar een ander deel van het plateau en daarna lekker dalen terug naar Pakse. Dat wordt dus klimmen! Genoeg gezelschap zoals je wel leest op het moment. Vanuit Pakse ga ik waarschijnlijk weer even alleen verder. Maar, ik geloof niet dat ik dat erg vind momenteel.
Nog 1 ding. Ik begin te wennen aan de aziaten geloof ik. Ik kan me voorstellen dat het heel makkelijk is om hier een paar weken of vakantie te gaan en het leven als buitenstaander te bekijken. Maar, zo dichtbij als je komt als fietser, want dat kom ik absoluut, is het moeilijk een buitenstaander te blijven. Dat voelt ook niet goed. Maar je gaat ook niet makkelijk op in zo'n totaal andere cultuur. Dat is dus ook nog een aparte, constant veranderende manier van hier 'zijn'. Ik verwacht dat dat de komende maanden steeds zal blijven veranderen, en ik geloof dat dat een mooi proces is.
Morgen een flinke klim! Met nieuw gezelschap. Ik ben benieuwd...
Liefs, Hera
Xeno-Pakxong 65km
Pakxong-Khongxedon 110km
Khongxedon-Pakse 65km
In Thakek is het geen tour geworden. Die waren erg prijzig.. Maar, ik ben de volgende dag samen met een Linda (NL), Cy (Laos) en Laurens (Zwitserland) op de scooter (ik achterop! hihi) een deel van 'de Loop' gaan rijden. Een prachtige rit door het binnenland van Laos, met een aantal te bezoeken grotten aan de route. De eerste dag hebben we samen een prachtige grot bezocht. Die we, op eigen houtje, geheel doorkruist hebben.. water, modder, rotsen (we hadden van anderen gehoord dat dat mogelijk was). Het kostte wat schrammetjes, maar het was zeker de moeite waard. De volgende dag met alleen Linda teruggereden (de anderen gingen 3 dagen door) en nog 2 grotten bezocht. Een daarvan met heilig water met geneeskrachtige werking (eventjes de handen in gebadderd natuurlijk).
De avond voor mijn vertrek kwam er een fietser bij het guesthouse aan. Een Amerikaan, Warren. Met hem samen heb ik de afgelopen 3 dagen gefietst. Prachtige omgeving. Erg droog, en leeg. Vandaag weer bergen in het zicht en meer bomen. Het aantal tempels begint steeds meer toe te nemen en ik zie ook steeds mooiere. VEEL jonge monnikjes. Mannetjes van een jaar of 12. Ik hoop er binnenkort eens een te spreken. Ben benieuwd hoe dat leven is voor zo'n jongen. Als de familie weinig geld heeft gaat de jongste soms naar de tempel om monnik te worden. Ze krijgen dan les in Engels en Boedhisme. Ik denk er trouwens over om in Thailand een week ofzo een meditatie te gaan doen in een van de tempels...
Nog even over Laos. Ik ben teruggekomen van het idee dat (heel) Laos arm is. Er is een groot aantal mensen in Laos die het wat levensbehoeften betreft niet moeilijk hebben. Ze hebben een huis, eten (VEEL snoepkraampjes, overal!), tv's, stereo's. Het LIJKT wel overal arm, in vergelijking met het westen. Maar het is vooral een andere levensstandaard. En, als je fietst, de mensen die je ziet.. ze doen niets. Overal waar je komt zitten de mensen gewoon te zitten. Of ze hebben een winkeltje of eettentje en liggen daarbij in een hangmat. Ik weet dat een studie hier heel erg duur is. Maar je merkt ook dat er heel erg weinig initiatief in de mensen zit. Je moet ze geregeld haast van hun stoel af trekken als je wat te eten of een kamer wilt. In vietnam is iedereen druk in de weer, in stad en dorp, op het land, jong en oud, overal! En hier, zitten ze allemaal in de schaduw te suffen. Ik geloof dat de grote groep het wel goed vindt zo. En als dat zo is, kun je dat niet arm noemen lijkt me..alleen 'anders'. Als ik het verkeerd zie hoor ik het graag hoor.
Hier in Pakse is het 'backpackersguesthouse' helaas vol. Maar, heb wel alweer 2 anderen fietsers ontmoet. 2 jongens die elkaar ook tegen zijn gekomen en er moet ook nog ergens een meisje zijn. Morgen fiets ik met 1 of 2 van hen naar het Bolavenplateau. Daar schijnen prachtige watervallen te zijn. Dan nog een dag verder naar een ander deel van het plateau en daarna lekker dalen terug naar Pakse. Dat wordt dus klimmen! Genoeg gezelschap zoals je wel leest op het moment. Vanuit Pakse ga ik waarschijnlijk weer even alleen verder. Maar, ik geloof niet dat ik dat erg vind momenteel.
Nog 1 ding. Ik begin te wennen aan de aziaten geloof ik. Ik kan me voorstellen dat het heel makkelijk is om hier een paar weken of vakantie te gaan en het leven als buitenstaander te bekijken. Maar, zo dichtbij als je komt als fietser, want dat kom ik absoluut, is het moeilijk een buitenstaander te blijven. Dat voelt ook niet goed. Maar je gaat ook niet makkelijk op in zo'n totaal andere cultuur. Dat is dus ook nog een aparte, constant veranderende manier van hier 'zijn'. Ik verwacht dat dat de komende maanden steeds zal blijven veranderen, en ik geloof dat dat een mooi proces is.
Morgen een flinke klim! Met nieuw gezelschap. Ik ben benieuwd...
Liefs, Hera
-
21 November 2009 - 09:53
Harrie:
Hoi Hera
Ik vindt het verassend zoals je bezig bent, echt supper,de hoeveelheid aan nieuwe ervaringen en belevingen
samen met anderen en alleen. het doet mij goed dit alles te lezen.wat ik hierbij ook denk,het zou ook heel mooi en verrassend
kunnen zijn om ,n film
van al deze belevingen
te maken,om op die manier
vele anderen dichter bij jullie beleving te laten komen.
Groetjes Harrie -
21 November 2009 - 10:15
Niki:
Dag lieve Hera,
Wat een leuke verhalen! En je hebt al zo veel meegemaakt, ik ben stiekem wel jaloers. Want volgens mij ervaar jij daar wat iedereen zoekt, het gevoel van vrijheid.
Voor nu zeg ik dag, binnenkort zal ik je eens mailen.
Liefs uit het vanochtend nog vrij zonnige nederland (geen idee of die zon nog schijnt, ik zit binnen op mijn werk..)
xx Niki -
21 November 2009 - 11:23
Papa:
mooi reisveslag hera,je krijgt,veel kontakten.en mederijziggers. begint al onder invloed van azie
te komen,dat zal wel een mooie ervaring zijn. fiets ze.en laat je mooie verhalen horen. groeten papa. -
22 November 2009 - 10:02
Mieke:
Hallo Hera zo te lezen gaat het je allemaal goed af ,en ontmoet je leuke mensen om mee te fietsen.Ik volg je ook af en toe even ,,en tot nog toe een leuk verhaal en leuke foto.s Heel veel plezier ,groetjes Mieke. -
23 November 2009 - 10:44
Piet:
Hoi Hera,
Je rijdt al heel wat af. Ik ga de plaatsen zeker noteren en hoop daar ook nog een groot gedeelte van te fietsen. Nu zit ik met prachtig weer in Tuan Giao. Echt schitterend met al die verschillende bergculturen.
Ik heb wel een weekje goed afgezien met super slechte wegen en slecht en koud weer. Maar ben er nog meer door gehard.
Tot het volgende verhaal en tot de volgende mooie foto's.
Piet
-
23 November 2009 - 11:16
Mehan:
Hoi Hera, spannend allemaal en errug dapper. Ik heb eigenlijk nooit zo nagedacht over waarom de fiets, maar jij verwoord het heel mooi. Net als 'waarom alleen' trouwens. Hoe eenzaam sommige momenten ook zullen zijn, de waarde daarvan komt nog. Na jaren terug in Nederland zul je ze nog eens gaan missen:) Ik weet hoe leuk het kan zijn om ook eens te lezen hoe het anderen vergaat dus...
...Hier is de herfst inmiddels ingetreden. Momenteel met veel wind en regen, maar met hele mooie dagen achter ons. Bij Rick en Mignonne zijn de fietsen inmiddels in de uitverkoop en een nieuw computersysteem zorgt voor de nodige frustratie bij deze en gene, hoewel men nu geloof ik wel gewend raakt. Ik heb besloten om voor mezelf te gaan beginnen in kasten en timmerwerk op maat en ben dus druk met het maken van een ondernemingsplan enzo... Heel veel plezier! -
23 November 2009 - 12:27
Karlien:
Hoi Hera,
Ik hoorde van Ate dat je lekker aan het fiesten bent in azie. Echt supervet! Lijkt me wel moeilijk, de wegen zijn niet altijd even glad daar..Ik zat er een half jaar geleden (maar dan voornamelijk achterop de motor:), Laos is inderdaad echt mega relaxed en de mensen zijn er super eerlijk. Nog wat tips: Champasak, 4000 islands, waterfall park bij Luang Prabang, en gewoon lekker de wildernis ingaan met die fiets :D. Nou succes ermee!! groetjes, Karlien -
23 November 2009 - 14:03
Koen:
Goed verhaal weer!
groetjes
Koen -
23 November 2009 - 15:25
Richard:
Dat vond ik zelf heel vreemd in Azië: dat ik enerzijds omringd werd door mensen die meer op mij lijken dan de mensen hier in Nederland. En anderzijds dat ik afkomstig ben uit een heel andere cultuur, en dus ondanks de uiterlijke overeenkomsten toch helemaal niet zo overeenkomstig ben. -
23 November 2009 - 18:39
Remo:
ha haartje da was weer een mooi verhaaltje om voor het slapen gaan telezen! veel plezier -
15 Januari 2010 - 13:49
Jochen Otten:
vette shizzle die foto's
denk aan je
TAKE CARE
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
