En wie rijdt er op haar fiets door de JUNGLE...
Door: Hera
09 Februari 2010 | Maleisië, Kuala Lumpur
...ja dat is die ...* Hera, door de Moslims zeer gevreesd.
Er is nooit in't wilde oosten een cowboy geweest,
die zo dapper was als Hera op haar fiets.
En van je hotsieknotsieknetter van je jippiejippiejee,
maar de Koga werd niet moe en die wou steeds verder mee,
dus moest Hera blijven trappen, ja, ze gaf bijna de geest.
En soms dacht ze; had ik nou toch maar gekozen voor een beest...
2e keer: Maar, (begin weer vooraan, sla 'En' over).
3e keer: Dus,
(...* = in te vullen naar eigen gading, afhankelijk van je relatie tot mij.
Bijv; lieve, superlieve, leuke, sterke, knappe, kleine, mooie, gekke, stomme(?), zwetende, snelle, bruine, ken ik niet, geen mening.)
(Je kunt ook steeds iets anders invullen, voor de afwisseling).
Geloof het of niet, maar dit heb ik de afgelopen dagen enkele keren hardop gezongen op de fiets. Je gaat gekke dingen doen als je lang alleen bent. Ik eet overigens gelukkig nog niet met mijn mond open en ik snuit niet mijn neus in het luchtledige. Nadeel van liedjes verzinnen op de fiets, is, dat het vervolgens de HELE dag in je hoofd blijft zitten. ZEKER als het lekker op het tempo van het trappen past! En dat gaat deze, probeer maar...
Trang - Palian 54km
Palian - Satun 114km
Satun - Tammalang 10km
Kuala Perlis - Kuala Nerang 81km
Kuala Nerang - Sik 88km
Sik - Gerik 112km
Gerik - Tasik Temengor 43km
Ik ben in Maleisie! Het verheerlijkte Maleisie. En de eerste 2 dagen bracht mij dat niet veel goeds. Met name de 2e dag niet. Ik fietste nog in korte(!) broek en strak t-shirtje. De gehele weg heb ik last gehad van moslimmannen. Die me niet zozeer afkeurend bekeken alswel seksuele toespelingen en gebaren maakten, me achtervolgden, me opwachten, vanuit hun auto wilden weten of ik 'alleen' was, me meerdere malen vanaf terrasjes langs de weg wenkten (zonder effect natuurlijk) en ga zo maar door.
Even leek mijn grote Maleisieplan, namelijk om dwars door het midden richting Singapore te fietsen, in duigen te vallen. Ik dacht dat ik misschien terug naar de westkust moest waar de mix van culturen en het toerisme groter is, en de Islam minder conservatief.
Na met verschillende moslimmannen en -vrouwen over mijn belevenissen van die dag gesproken te hebben, besloot ik het nog een dagje te proberen. Even shoppen.. en de volgende dag zat ik in lange broek (heet!) en wijd shirt met 3/4 mouwen op de fiets (en een hoofddoekje in mn fietstas voor evt conservatieve dorpen waar ik ga verblijven). Geloof me, dit was een WERELD(deel) van verschil! De volle 112km is het bij wat kijken (hier helaas zonder 'hello' of zwaaien) gebleven en heb ik een heerlijke, lange, dag gefietst. Vandaag hetzelfde, maar dan een korte dag. Ik ben zuinig met aankijken glimlachen, want ik merk dat dat al gauw als uitnodiging, tot weet ik wat, wordt ervaren. Minder is dat de (al gauw doorweekte) lange broek aan mijn knieen trekt tijdens het trappen en dat ik daar best wat pijn aan overhoudt. Maar ja, wie mooi wil 'zien' moet pijn lijden.. Ik ben gerustgesteld, en dolblij!
Want het is hier onwaarschijnlijk mooi. Ik wist dat ik een mooi gebied in ging. Maar, dat ik werkelijk waar door een JUNGLE of REGENWOUD zou fietsen, daar was ik me niet van bewust! Ik zit nu in een van de grootste overgebleven regenwouden ter wereld! Nu begrijp ik dat de trein (waarvan ik over 2 dagen een tijdje langs de rails blijf fietsen) dwars door Maleisie, met recht, de 'Jungletrain' heet, en dat dat niet slechts een lekkermakertje is voor toeristen.
Over toeristen gesproken, ik weet niet waar ze wel zijn, maar HIER in ieder geval niet.. en daar missen ze toch iets heel moois mee. Er schijnen in dit gebied (volgens mijn mama's research) ook tijgers, luipaarden en honingberen rond te lopen. Maar ik denk dat je heel HEEL veel geluk (of pech!) moet hebben wil je die tegenkomen. Wel vliegen de aapjes, zeg soms maar gerust apen, mij soms 'om de oren'. Al zijn ze helaas wel cameraschuw.
Vandaag ben ik aanbeland midden in de bergen, aan een enorm bergmeer 'Tasik Temengor'. Er ligt niets dan een 'militair kampement' en een (veel te duur) resort. Na mijn ervaringen met de mannen hier, heb ik toch maar (gesponsord door papa) voor het te dure resort gekozen i.p.v. om een (ongetwijfeld gekregen) slaapplaats te vragen in het kamp. Voor het geval je je nog niet helemaal bewust was van het feit dat je in een regenwoud bent, komt hier het douchewater, vanuit een enorme douchekop in het plafond, recht naar beneden (toch water genoeg).
Morgen staat mij een enorme klim (en afdaling!) te wachten! En dan ben ik de bergen die west- van oost-Maleisie scheiden, over!
Gezien ik vaak dingen vergeet te schrijven, volgt er nu een 'wist je dat'.
WIST JE DAT...
..ik ieder dag minstens 3 dode slangen (varierend in grote!) en 1 a 2 doden honden op/naast de weg tegenkom.
..ik sinds het begin van de reis de gewoonte eigen heb gemaakt om naakt in te pakken en te ontbijten, omdat ik anders al doorweekt ben voor ik op de fiets zit.
..ik, toen ik bij Suan Mokk aankwam, zomaar van een Thai een fietsshirt in mijn maat in mijn handen kreeg gedrukt, als 'prize' voor mijn fietstocht!
..ik in de trein van een zwijgzame Thai een 'veter' met een amuletje van een bekende monnik kreeg, en dat dat geluk brengt!
..nog groene (ietwat zurige) mango die je in een mengsel van suiker met sambal (denk ik) dipt een van de lekkerste lekkernijen OOIT is!
..ik besloten heb om TOCH naar India te gaan, nadat ik er veel over gelezen heb en ik nu o.a. weet dat ook daar het aanpassen van kleding een zeer groot verschil schijnt te maken.
..ik vandaag een dood (danwel slapend, maar ik vrees dood) everzwijn naast de weg zag liggen.
..ik tot mijn (enorm) grote verdriet, mijn i-pod kwijt ben.
..in Maleisie zo'n 90% van de bevolking, redelijk Engels schijnt te spreken.
..ik met een hoofddoekje om op een ei lijk!
Veel liefs en tot de volgende weblog,
Hera Hoofddoek
Er is nooit in't wilde oosten een cowboy geweest,
die zo dapper was als Hera op haar fiets.
En van je hotsieknotsieknetter van je jippiejippiejee,
maar de Koga werd niet moe en die wou steeds verder mee,
dus moest Hera blijven trappen, ja, ze gaf bijna de geest.
En soms dacht ze; had ik nou toch maar gekozen voor een beest...
2e keer: Maar, (begin weer vooraan, sla 'En' over).
3e keer: Dus,
(...* = in te vullen naar eigen gading, afhankelijk van je relatie tot mij.
Bijv; lieve, superlieve, leuke, sterke, knappe, kleine, mooie, gekke, stomme(?), zwetende, snelle, bruine, ken ik niet, geen mening.)
(Je kunt ook steeds iets anders invullen, voor de afwisseling).
Geloof het of niet, maar dit heb ik de afgelopen dagen enkele keren hardop gezongen op de fiets. Je gaat gekke dingen doen als je lang alleen bent. Ik eet overigens gelukkig nog niet met mijn mond open en ik snuit niet mijn neus in het luchtledige. Nadeel van liedjes verzinnen op de fiets, is, dat het vervolgens de HELE dag in je hoofd blijft zitten. ZEKER als het lekker op het tempo van het trappen past! En dat gaat deze, probeer maar...
Trang - Palian 54km
Palian - Satun 114km
Satun - Tammalang 10km
Kuala Perlis - Kuala Nerang 81km
Kuala Nerang - Sik 88km
Sik - Gerik 112km
Gerik - Tasik Temengor 43km
Ik ben in Maleisie! Het verheerlijkte Maleisie. En de eerste 2 dagen bracht mij dat niet veel goeds. Met name de 2e dag niet. Ik fietste nog in korte(!) broek en strak t-shirtje. De gehele weg heb ik last gehad van moslimmannen. Die me niet zozeer afkeurend bekeken alswel seksuele toespelingen en gebaren maakten, me achtervolgden, me opwachten, vanuit hun auto wilden weten of ik 'alleen' was, me meerdere malen vanaf terrasjes langs de weg wenkten (zonder effect natuurlijk) en ga zo maar door.
Even leek mijn grote Maleisieplan, namelijk om dwars door het midden richting Singapore te fietsen, in duigen te vallen. Ik dacht dat ik misschien terug naar de westkust moest waar de mix van culturen en het toerisme groter is, en de Islam minder conservatief.
Na met verschillende moslimmannen en -vrouwen over mijn belevenissen van die dag gesproken te hebben, besloot ik het nog een dagje te proberen. Even shoppen.. en de volgende dag zat ik in lange broek (heet!) en wijd shirt met 3/4 mouwen op de fiets (en een hoofddoekje in mn fietstas voor evt conservatieve dorpen waar ik ga verblijven). Geloof me, dit was een WERELD(deel) van verschil! De volle 112km is het bij wat kijken (hier helaas zonder 'hello' of zwaaien) gebleven en heb ik een heerlijke, lange, dag gefietst. Vandaag hetzelfde, maar dan een korte dag. Ik ben zuinig met aankijken glimlachen, want ik merk dat dat al gauw als uitnodiging, tot weet ik wat, wordt ervaren. Minder is dat de (al gauw doorweekte) lange broek aan mijn knieen trekt tijdens het trappen en dat ik daar best wat pijn aan overhoudt. Maar ja, wie mooi wil 'zien' moet pijn lijden.. Ik ben gerustgesteld, en dolblij!
Want het is hier onwaarschijnlijk mooi. Ik wist dat ik een mooi gebied in ging. Maar, dat ik werkelijk waar door een JUNGLE of REGENWOUD zou fietsen, daar was ik me niet van bewust! Ik zit nu in een van de grootste overgebleven regenwouden ter wereld! Nu begrijp ik dat de trein (waarvan ik over 2 dagen een tijdje langs de rails blijf fietsen) dwars door Maleisie, met recht, de 'Jungletrain' heet, en dat dat niet slechts een lekkermakertje is voor toeristen.
Over toeristen gesproken, ik weet niet waar ze wel zijn, maar HIER in ieder geval niet.. en daar missen ze toch iets heel moois mee. Er schijnen in dit gebied (volgens mijn mama's research) ook tijgers, luipaarden en honingberen rond te lopen. Maar ik denk dat je heel HEEL veel geluk (of pech!) moet hebben wil je die tegenkomen. Wel vliegen de aapjes, zeg soms maar gerust apen, mij soms 'om de oren'. Al zijn ze helaas wel cameraschuw.
Vandaag ben ik aanbeland midden in de bergen, aan een enorm bergmeer 'Tasik Temengor'. Er ligt niets dan een 'militair kampement' en een (veel te duur) resort. Na mijn ervaringen met de mannen hier, heb ik toch maar (gesponsord door papa) voor het te dure resort gekozen i.p.v. om een (ongetwijfeld gekregen) slaapplaats te vragen in het kamp. Voor het geval je je nog niet helemaal bewust was van het feit dat je in een regenwoud bent, komt hier het douchewater, vanuit een enorme douchekop in het plafond, recht naar beneden (toch water genoeg).
Morgen staat mij een enorme klim (en afdaling!) te wachten! En dan ben ik de bergen die west- van oost-Maleisie scheiden, over!
Gezien ik vaak dingen vergeet te schrijven, volgt er nu een 'wist je dat'.
WIST JE DAT...
..ik ieder dag minstens 3 dode slangen (varierend in grote!) en 1 a 2 doden honden op/naast de weg tegenkom.
..ik sinds het begin van de reis de gewoonte eigen heb gemaakt om naakt in te pakken en te ontbijten, omdat ik anders al doorweekt ben voor ik op de fiets zit.
..ik, toen ik bij Suan Mokk aankwam, zomaar van een Thai een fietsshirt in mijn maat in mijn handen kreeg gedrukt, als 'prize' voor mijn fietstocht!
..ik in de trein van een zwijgzame Thai een 'veter' met een amuletje van een bekende monnik kreeg, en dat dat geluk brengt!
..nog groene (ietwat zurige) mango die je in een mengsel van suiker met sambal (denk ik) dipt een van de lekkerste lekkernijen OOIT is!
..ik besloten heb om TOCH naar India te gaan, nadat ik er veel over gelezen heb en ik nu o.a. weet dat ook daar het aanpassen van kleding een zeer groot verschil schijnt te maken.
..ik vandaag een dood (danwel slapend, maar ik vrees dood) everzwijn naast de weg zag liggen.
..ik tot mijn (enorm) grote verdriet, mijn i-pod kwijt ben.
..in Maleisie zo'n 90% van de bevolking, redelijk Engels schijnt te spreken.
..ik met een hoofddoekje om op een ei lijk!
Veel liefs en tot de volgende weblog,
Hera Hoofddoek
-
09 Februari 2010 - 09:35
Koen:
EERST!!!
dat ziet er warm uit! in die lange kleren. Ik heb gelukkig/helaas (weet niet precies wat ik moet kiezen) de islam niet zo meegemaakt als jij in maleisie maar ik denk dat wij ook redelijk touristisch bezig zijn geweest wat dat betreft ( georganiseerd enzo ;) )
nog maar 80 hera! het gaat hard! kilometer vreter!
Helaas ga je nu wel carnaval missen wat er voor ons dan toch weer aan zit te komen komende zaterdag ;) ik zal je nog wel wat mallotige fotos sturen
groetjes
Koen -
09 Februari 2010 - 10:14
Papa:
blij met je mooie verhaal,over je tocht door het oerwoud,goed dat jij je wat aanpast,niet alleen veiligger, maar word ook zeker,door vele anderren gewardeerd, hoofd doekje al op gehad?.pas goed op jezelf,en sterkte als je dat nodig hebt,neem inderdaat de goede slaapplaatsen,houd het zo veilig mogelijk. groeten kus papa -
09 Februari 2010 - 10:41
Sebas:
Super origineel liedje hoor :D
Ik hoor het liedje ook de hele dag, danwel op het werk tussen de gehandicapte kindjes, danwel ook in mijn hoofd op de fiets, want inderdaad wat blijft dat hangen!!!
Ik zal eens proberen om hardop te zingen, en de tekst enigszins aan te passen.
Enne... waar is dan een foto met hoofddoek, waarop we kunnen zien dat je dan op een ei lijkt? ;)
Go Strong!
Gegroet, Sebas. -
09 Februari 2010 - 12:34
Richard:
Ik wil ook een ei-foto zien! -
09 Februari 2010 - 15:42
Irene:
Wauw Hera, wat een verhalen... heb even de laatste paar blogs gelezen, ben weer 'bij' ;) Indrukwekkend hoor!! Jammer dat we elkaar niet treffen uiteindelijk, Maleisie staat niet op t programma voor mij nee ;) Ben nu in Bangkok en ga zsm naar het zuiden om mijn advanced duikbrevet te halen. Ik blijf je stukjes lezen, je schrijft mooi! Ik heb ook een blog: irenehartkamp.waarbenjij.nu
Heeeel veel plezier nog!!! xx -
10 Februari 2010 - 12:11
Mia:
Ik zie een andere Hera !!! Is t de verlaten retraite of de schoonheid van de jungle die door je heen schijnt?
Of de zachtheid van de knuffel-aap?
Dikke kus van je Mammie -
10 Februari 2010 - 15:30
Patricia:
Hey Hera,
Blijf het bijzonder vinden jou zo te volgen op je reis en al je belevenissen te delen! Ik herken de reacties die jij krijgt in Maleisie. Het contrast buddhisme vs. islam is helaas duidelijk te merken. Ik herkende dit nog duidelijker in Indonesie (java) dus mocht je daar nog naar toe gaan, heb je misschien wat meer bedekkende kleren in je collectie nodig...
Toch jammer dat wij niet gemeet hebben, had je graag in levende lijve tegengekomen!! Geniet van het mooie Maleisie en tot je volgende Blog! Veel liefs, Patricia -
12 Februari 2010 - 20:27
Piet:
Hoi Hera,
Heb je een tijdje niet gevolgd want ik ben weer in Holland. Heb in het geheim in 3 dagen mijn net geboren kleinzoon Jasper en zijn ouders op een geweldige manier verrast. Ik zat in Pakse toen ik het nieuws hoorde. Had alles al in het geheim geregeld om de 17de thuis te zijn maar Jasper kwam ruim 2 weken eerder dan gepland dus ik heb ze echt verrast.
Nu kan ik gelukkig jouw verhalen nog volgen. Maar in het najaar ga ik de reis weer vervolgen.
Leef en geniet,
Piet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
