Phnom Penh.. Veni Vidi Vici en back on the road!!!

Ik fiets weer!!! I can't wait to get back on the road (wat klinkt dat lekker), heb ik de laatste dagen tegen iedereen die het maar wilde horen, in Phnom Penh, gezegd.. Na de geplande 6 dagen Phnom Penh (wat al veel is), zat ik nog 2 dagen vast omdat ik ziek was geworden. En ik wilde zo graag weer fietsen. 7 december fietste ik met mijn 'knuistje in de lucht' met een overwinningskreet Phnom Penh binnen. De stad die mij wat zorgen had gebaard (Kan ik die drukte wel handlen? Voel ik me daar niet doodongelukkig?) had mij me blijkbaar zodanig laten wapenen dat ik nu als een soort ridder (boven de auto's en scooters uitstekend) Phnom Penh binnenreed en direct de stad veroverde (al denk ik niet dat, buiten mij, iemand in Phnom Penh daar erg in heeft gehad). De stad is zachter en veiliger dan mij was voorgespiegeld. Wat mij maar BLIJFT boeien, is dat, rond half 6, de parken in de stad pas tot leven komen, en vollopen met Cambodjanen in alle mogelijke vormen van 'sportkleding'. Hier begint een groepje te voetballen, daar begin een badmintonpartijtje, op een aantal plaatsen wordt een stereo neergezet en beginnen groeiende groepjes, onder leiding van een jonge gespierde aziaat hun warming up te doen voor de aerobic/dansles die er op volgt. Dat alles terwijl er door anderen stevig rondjes wordt gewandelt. Aan de aerobics wordt door alle soorten Cambodjanen meegedaan. Jong en oud, man en vrouw, mank of niet, met gevoel voor ritme of zonder enige controle over de motoriek... alles mag en kan. De laatste ochtend, toen ik fris en fruitig (en nog een beetje ziek) weer op de fiets zat, bleek dat er om 6 uur 's ochtends ook al de nodige klasjes plaatsvonden. Zo zag ik Aikido, een zwaardsport, jui jitsu en een soort dans/vechtsport met...waaiers!

Dag 2 heb ik (bikebuddy) Ben opgezocht in het restaurant waar hij logeerde. Samen hebben we ons een paar dagen vermaakt met eten, het bezoeken van de Killingfields (het Auschwitz van Phnom Penh), eten, zijn fototentoonstelling ophangen, slapen op het dakterras en nog meer eten. De opening van de tentoonstelling was goed bezocht!
Met zijn trip, Budapest-Phnom Penh heeft hij geld ingezameld voor de 'Cambodia Trust', een organisatie die gratis lichaamsprothesen verzorgd voor hen die het nodig hebben. Zijn site: www.bikeben.com . De foto's zijn prachtig!!! en (binnenkort) online te koop, en iedere andere donatie is natuurlijk welkom.

De 15e was ik (eindelijk!) back on the road en kon ik voorzichtig aan weer eten en genieten van de ka fee teuk koh's (ijskoffie met gecondenseerde (mierezoete) melk) onderweg! 2 dagen naar de kust (waarvan de 2e dag onder het genot van een tropische regenbui). Daarna een heerlijk dagje 'gechillt' op 'Rabbit Island' bij Kep. Een poging tot snorkelen gedaan en welgeteld 1 vis gezien en een blauwe feestmuts met beertjes, en mijn voet flink bezeerd aan het bruine 'koraal'.

Ik merk dat ik nu (na anderhalve maand) eindelijk een echt gevoel begin te krijgen voor de cultuur hier. Voor hoe de mensen hier leven.. In het begin ZAG ik het wel, maar meer als een film, of plaatjes uit 'de Wereldfietser'. Het begint nu meer door te dringen en realistisch te worden. Blijkbaar is daar veel tijd voor nodig.

Verder verlang ik er nogsteeds erg naar om door India te fietsen.. Maar, dat is me door meerdere fietsers afgeraden (als meisje alleen!). Ik wil het toch nog niet helemaal uit mijn hoofd zetten.. en ben dus op zoek naar iemand die een paar weken mee zou willen fietsen door India. Ben/ken jij iemand? Let me know... Het zal ergens in maart/april zijn.

Zo, nu lekker genieten van het rustige Kampot en morgen op naar de Costa Del Cambodja, Sihanoukville!

Liefs van een (deels) bruingebronsde Hera die zich bevoorrecht voelt om, per fiets(!), door het prachtige Azie te kunnen en mogen reizen!